-
1 resina
rēsīna, ae, f. (ῥητίνη), das Harz, Cato, Cels. u.a.: vinum resinā conditum, Plin. 23, 46: vinum, quod resinā conditum sit, Cels. 4, 12 (5). p. 137, 15 D. (vgl. resinatus): resinam ac picem calfactare, Capit. Pert. 8, 5: Plur., pices resinaequae, Arten von Pech u. Harz, Plin. 16, 56. – als lindernde Salbe, tollite resinam ad dolorem eius, Vulg. Ierem. 51, 8.
-
2 resina
-
3 resina
rēsīna, ae, f. (ῥητίνη), das Harz, Cato, Cels. u.a.: vinum resinā conditum, Plin. 23, 46: vinum, quod resinā conditum sit, Cels. 4, 12 (5). p. 137, 15 D. (vgl. resinatus): resinam ac picem calfactare, Capit. Pert. 8, 5: Plur., pices resinaequae, Arten von Pech u. Harz, Plin. 16, 56. – als lindernde Salbe, tollite resinam ad dolorem eius, Vulg. Ierem. 51, 8. -
4 resina
rēsīna, ae, f. [perh. kindr. with rhêtinê], resin, rosin, Auct. B. Hisp. 33; Plin. 16, 11, 22, § 53; 24, 6, 19, § 28; 24, 6, 22, § 32; Cato, R. R. 23, 3; Pall. 3, 25, 23; Mart. 3, 74, 4; 12, 32, 21:vinum quod resinā conditum est,
Cels. 4, 5, 29:resina terebintha,
turpentine, Col. 12, 20, 3. -
5 resina
rēsīna, ae f. (греч.)смола, камедь Pl Cato, CC etc. -
6 resina
-æ s f 1résine -
7 resina
resin (solid/liquid); (product secreted by various trees) -
8 terebinthinus
terebinthinus, a, um (τερεβίνθινος), von dem Terpentinbaume, resina, Cels. u. Plin. (u. resina terebintina [so!], Pelagon. u. Veget.): tabula, Petron.: synk. terbentinus, Veget. mul. 3, 54, 4 (wo terb. resina).
-
9 terebinthinus
terebinthinus, a, um (τερεβίνθινος), von dem Terpentinbaume, resina, Cels. u. Plin. (u. resina terebintina [so!], Pelagon. u. Veget.): tabula, Petron.: synk. terbentinus, Veget. mul. 3, 54, 4 (wo terb. resina).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > terebinthinus
-
10 Colophon [1]
1. Colophōn, ōnis, Akk. ōnem u. ōna, f. (Κολοφῶν), eine der bedeutenderen ionischen Zwölfstädte an der Küste Lydiens, deren Einwohner später Lysimachus in Ephesus ansiedelte, mit dem dazu gehörigen (später ebenf. Kolophon gen.) Hafenort Notium u. dem berühmten Tempel u. Orakel des Apollo Clarius in der Nähe, Geburtsort des Mimnermus, ausgezeichnet durch Seemacht u. durch seine stets siegreiche Reiterei, berühmt durch das noch heute Kolophonium genannte Harz, j. Ruinen beim Flecken Chilli od. Zille, Hor. ep. 1, 11, 3. Liv. 37, 26, 5 sqq.: griech. Akk. -ona, Vell. 1, 4, 3. Tac. ann. 2, 54. – spät. Nbf. Colophōna, ae, f., Dict. Cret. 1, 17. p. 13, 28 M. Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 83. – Dav.: A) Colophōniacus, a, um, kolophonisch, Homerus, Ps. Verg. cir. 64: resina (s. no. B), Cels. 5, 19, 11 u. 17. – B) Colophōnius, a, um (Κολοφώνιος), kolophonisch, aus Kolophon, oppidum, Liv.: resina C., Cels. u. Plin., u. subst. bl. colophōnia, ae, f., Scrib., Kolophonium, Geigenharz od. -wachs (Κολοφωνία sc. ῥητίνη): Plur. subst., Colophōniī, ōrum, m. (Κολοφώνιοι), die Einw. von Kolophon, die Kolophonier, Col. u. Liv.
-
11 pituinus
-
12 resinatus
rēsīnātus, a, um (resina), mit Harz versehen; dah. I) mit Harz bestrichen, iuventus (um die Haare wegzubringen u. die Haut glatt zu machen), Iuven. 8, 114. – II) mit Harz gewürzt, -schmackhaft gemacht (da die Alten Harz in die Weinfässer hängten, um den Wein dadurch zu verbessern), vinum, Cels. 2, 24 u. 28; 2, 30. Plin. 23, 46. Mart. 3, 77, 8. Vgl. resina.
-
13 resinaceus
rēsīnācĕus, a, um [resina] Plin. résineux.* * *rēsīnācĕus, a, um [resina] Plin. résineux.* * *Resinaceus, Adiectiuum. Plin. Resemblant à resine. -
14 resinatus
rēsīnātus, a, um [resina] [st2]1 [-] préparé avec de la résine. [st2]2 [-] Juv. épilé au moyen de la résine.* * *rēsīnātus, a, um [resina] [st2]1 [-] préparé avec de la résine. [st2]2 [-] Juv. épilé au moyen de la résine.* * *Resinatus, Aliud adiectiuum. Iuuenal. Frotté de resine, Oingt de resine.\Resinatum vinum. Plin. Dedens lequel il y a de la resine meslee. -
15 resinosus
rēsīnōsus, a, um [resina] [st2]1 [-] Col. mélangé de résine. [st2]2 [-] Juv. de résine. - resinosus odor, Plin.: odeur de résine.* * *rēsīnōsus, a, um [resina] [st2]1 [-] Col. mélangé de résine. [st2]2 [-] Juv. de résine. - resinosus odor, Plin.: odeur de résine.* * *Resinosus, pen. prod. Similiter adiectiuum. Plin. Resineux, Dont il sort force resine. -
16 Colophon
1. Colophōn, ōnis, Akk. ōnem u. ōna, f. (Κολοφῶν), eine der bedeutenderen ionischen Zwölfstädte an der Küste Lydiens, deren Einwohner später Lysimachus in Ephesus ansiedelte, mit dem dazu gehörigen (später ebenf. Kolophon gen.) Hafenort Notium u. dem berühmten Tempel u. Orakel des Apollo Clarius in der Nähe, Geburtsort des Mimnermus, ausgezeichnet durch Seemacht u. durch seine stets siegreiche Reiterei, berühmt durch das noch heute Kolophonium genannte Harz, j. Ruinen beim Flecken Chilli od. Zille, Hor. ep. 1, 11, 3. Liv. 37, 26, 5 sqq.: griech. Akk. -ona, Vell. 1, 4, 3. Tac. ann. 2, 54. – spät. Nbf. Colophōna, ae, f., Dict. Cret. 1, 17. p. 13, 28 M. Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 83. – Dav.: A) Colophōniacus, a, um, kolophonisch, Homerus, Ps. Verg. cir. 64: resina (s. no. B), Cels. 5, 19, 11 u. 17. – B) Colophōnius, a, um (Κολοφώνιος), kolophonisch, aus Kolophon, oppidum, Liv.: resina C., Cels. u. Plin., u. subst. bl. colophōnia, ae, f., Scrib., Kolophonium, Geigenharz od. -wachs (Κολοφωνία sc. ῥητίνη): Plur. subst., Colophōniī, ōrum, m. (Κολοφώνιοι), die Einw. von Kolophon, die Kolophonier, Col. u. Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Colophon
-
17 pituinus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pituinus
-
18 resinatus
rēsīnātus, a, um (resina), mit Harz versehen; dah. I) mit Harz bestrichen, iuventus (um die Haare wegzubringen u. die Haut glatt zu machen), Iuven. 8, 114. – II) mit Harz gewürzt, -schmackhaft gemacht (da die Alten Harz in die Weinfässer hängten, um den Wein dadurch zu verbessern), vinum, Cels. 2, 24 u. 28; 2, 30. Plin. 23, 46. Mart. 3, 77, 8. Vgl. resina.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resinatus
-
19 pituinus
pĭtŭĭnus ( pĭtyĭnus), a, um, adj., = pituinos, of or from pines, pine- (postclass.):resina,
Scrib. Comp. 202; 205; Veg. Vet. 4, 28;acc. to the Gr. orthog., resina pityina,
Marc. Emp. 36. -
20 cadialis
cadiālis, e [ cadus ]
См. также в других словарях:
Resina — Saltar a navegación, búsqueda Resina englobando a un insecto. La resina es cualquiera de las sustancias de secreción de las plantas con aspecto y propiedades más o menos análogas a las de los productos así denominados. Del latín resina. Se puede… … Wikipedia Español
RESINA — ut eliciatur, τὴν πέυκην, i. e. piceam, in cortice vulnerari et corticem ipsum auferri, ait Theophrastus; quô factô ςυῤῥεῖ εἰς τὸ ἕλκωμα τοῦτο πλείων ἡ ὑγρότης, confluit in vulneus abundantior humiditas: at in abiete et pinu lignum etiam ipsum… … Hofmann J. Lexicon universale
resina — s. f. 1. Matéria viscosa que mana de certos vegetais e em especial do pinheiro. 2. Substância análoga de procedência animal. • adj. s. m. 3. [Brasil] Indivíduo teimoso, birrento. 4. resina sintética: produto artificial dotado de propriedades… … Dicionário da Língua Portuguesa
resina — / rɛzina/ s.f. [dal lat. resīna (con spostamento d accento), che prob. risale, come il gr. rhētíē, a una lingua preindoeuropea]. (bot.) [sostanza naturale secreta da varie piante, spec. conifere] ▶◀ (ant.) ragia … Enciclopedia Italiana
resina — sustantivo femenino 1. Sustancia vegetal, amarilla o transparente, muy pegajosa: Me he llenado las manos de resina al apoyarme en el pino. 2. Área: química Sustancia sólida o de consistencia pastosa, que se obtiene artificialmente a partir de… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
resina — (Del lat. resīna). f. Sustancia sólida o de consistencia pastosa, insoluble en el agua, soluble en el alcohol y en los aceites esenciales, y capaz de arder en contacto con el aire, obtenida naturalmente como producto que fluye de varias plantas … Diccionario de la lengua española
Resīna — Resīna, Harz; R. aloës, s.u. Aloe etc.; R. cedri, so v.w. Cedercidrin, s. Ceder. R. elastica, so v.w. Kautschuk. R. Guineae novae, s.u. Canarium, etc. Daher Refiniren (Harzen), in den Wein ein Stück Harz hängen, um ihm einen pikantern Geschmack… … Pierer's Universal-Lexikon
Resĭna — Resĭna, Marktflecken in der neapolitanischen Provinz Neapel, am Golf von Neapel u. am Fuße des Vesuv, sowie an der Eisenbahn von Neapel nach Castellamare; Palast della Favorita des Prinzen[60] von Salerno; 9000 Ew. R. steht zum Theil auf… … Pierer's Universal-Lexikon
Resīna — Resīna, Stadt in der ital. Provinz und dem Kreise Neapel, am Golf von Neapel, südwestlich vom Vesuv, an der elektrischen Straßen und Pferdebahn von Neapel nach Torre del Greco und der von Neapel auf den Vesuv führenden Straße gelegen, hängt mit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Resĭna — (lat.), Harz; R. Draconis, Drachenblut; R. elastica, Kautschuk; R. Guajaci, Guajakharz; R. Jalapae, Jalappenharz; R. Pini (burgundica), Fichtenharz; R. Scammoniae, Skammoniaharz … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Resina — Resĭna, Stadt in der ital. Prov. Neapel, am Golf von Neapel und Fuße des Vesuvs, (1901) 19.766 E., zum Teil über dem verschütteten Herkulanum erbaut … Kleines Konversations-Lexikon